پس از یلدا

کاشان نیوز-محمد ثابت ایمان:  سال ۹۲ بود. میان خستگی غریبی از راه های رفته دست و پا می زدم. مشکل در رستم مداری فرهنگی ما بود. همان سهراب کشان عادی وطن. و من آن را از حفظ بودم. به قول سهراب خودمان : “و مثل آب تمام قصه ی سهراب و نوشدارو را، روانم ! غم نان سرکشی می کرد. همیشه رستمی روی غیرت الست تو، با همین غم، پا می گذاشت. ای علمداران بلوای الست نان، غرور آل آدم را شکست چیز غریبی نبود. درد اینگونه بودن ها بود که چیستی انسان ایرانی را در حافظه ام می پروراند. به هر حال گفته اند: مرد را، ...